Wijsheid van de minderheid

Een van de boeken waardoor ik me diep heb laten inspirereren … Deep Democracy  van Jitske Kramer. De principes van deep democracy spreken mij als socioloog en onderzoeker enorm aan. Daarbij zijn ook nog eens heel praktische, inspirerende werkvormen ontwikkeld, dus niet alleen een mooie theorie maar juist: hoe betrek je grote groepen mensen in verandering, in je plannen, zonder dat altijd weer alleen diezelfde mensen hun mond open doen? Dus hoe zorg je ervoor dat iedereen op een laagdrempelige manier bij kan dragen, en dus juist ook mensen aan het woord komen die vaak niet boven de schreeuwers of ego’s uitkomen?

Ik heb deze methode toegepast in een groot project dat ik gevraagd werd te leiden: ontwikkel een strategie voor de fusie van twee landelijke seniorenorganisaties. Centraal in mijn aanpak stonden twaalf inspraakavonden, waar gemiddeld 80 mensen aan hebben deelgenomen. Normaal denk je bij een inspraakavond aan stoelen in rijtjes, een presentatie op het podium, een microfoon die rondgaat, vragen stellers (al dan niet van te voren ingeleverd), en dat dan vooral de dapperen, ontevredenen of ego’s het lef hebben om centraal te spreken.

Met hulp van Frank Weijers, deep democracy coach, bedacht ik een andere aanpak voor de dialoogsessies: we startten in een grote cirkel (ja dat kan ook met 80-100 mensen!) en voerden daarna een ‘gesprek op voeten’. Dat startte telkens misschien een beetje schoorvoetend, maar al snel kwam iedereen in beweging. De crux van een gesprek op voeten is dat mensen zich letterlijk fysiek kunnen scharen achter een spreker of juist achter iemand met een andere mening.

Meer informatie: https://deepdemocracy.nl/